ریزش مو

بررسی اجمالی

ریزش مو (آلوپسی) فقط می تواند بر روی پوست سر یا تمام بدن شما تأثیر بگذارد و می تواند موقت یا دائمی باشد. این می تواند نتیجه وراثت ، تغییرات هورمونی ، شرایط پزشکی یا جزو روند طبیعی پیری باشد. هر کسی می تواند موهای خود را از دست بدهد ، اما این مسئله در مردان بیشتر دیده می شود.

طاسی به طور معمول به ریزش بیش از حد مو از پوست سر شما اشاره دارد. ریزش موی ارثی با افزایش سن شایع ترین علت طاسی است. برخی از افراد ترجیح می دهند اجازه دهند ریزش مو روند خود را بدون درمان و بدون پنهان کاری طی کند. ولی برخی ممکن است آن را با مدل دادن به مو ، آرایش ، کلاه یا پوشش های دیگر بپوشانند. و  البته برخی دیگر یکی از روشهای درمانی موجود را برای جلوگیری از ریزش بیشتر مو یا بازگرداندن موهای ریخته شده انتخاب می کنند.

قبل از ادامه درمان ریزش مو ، در مورد علت ریزش مو و گزینه های درمانی با پزشک خود صحبت کنید.

علائم

بسته به آنچه باعث ایجاد آن می شود ، ریزش مو به روش های مختلفی ظاهر می شود. این بیماری می تواند ناگهانی یا به تدریج روی دهد و فقط روی پوست سر یا تمام بدن شما تأثیر بگذارد.

علائم و نشانه های ریزش مو ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    نازک شدن تدریجی موهای  سر. این رایج ترین نوع ریزش مو است و با افزایش سن، افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. در مردان ، موها اغلب در خط رویش مو روی پیشانی شروع به ریزش و عقب نشینی می کند. خانمها بطور معمول قسمت وسیعی از کم پشتی را در موهای خود دارند. الگوی ریزش مو در زنان مسن تر کاهش فزاینده تراکم موها و عقب نشینی خط رویش مو (آلوپسی فیبروز فرونتال) است.

    نقاط طاس مدور یا لکه ای. برخی از افراد موهای خود را در نقاط طاس مدور یا لکه ای روی پوست سر ، ریش یا ابرو از دست می دهند. قبل از ریزش مو ممکن است پوست شما خارش کند یا دردناک شود.

    از دست دادن ناگهانی مو. شوک جسمی یا عاطفی می تواند باعث از دست رفتن موها شود. تعداد انگشت شماری از موها ممکن است هنگام شانه زدن یا شستن موها یا حتی پس از کشیدن ملایم ، بیرون بیایند. این نوع ریزش مو معمولاً باعث ریزش موی کلی می شود اما موقتی است.

    ریزش موی کامل بدن. برخی شرایط و معالجات پزشکی مانند شیمی درمانی سرطان می تواند منجر به ریزش مو در بدن شود.

    لکه های پوسته پوسته پخش روی پوست سر. این نشانه قارچ پوستی است. ممکن است همراه با موهای شکسته ، قرمزی ، تورم و در بعضی مواقع ترشح همراه باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟

اگر از ریزش موی مداوم در خود یا فرزندتان ناراحت هستید ، به پزشک خود مراجعه کنید و درمان را دنبال کنید. زنانی که در حال تجربه عقب نشینی خط رویش مو در پیشانی هستند (آلوپسی فیبروز فرونتال) ، برای جلوگیری از طاسی دائمی قابل توجه ، باید با پزشک خود صحبت کنند.

اگر در هنگام شستشوی موهای خود یا فرزندتان متوجه ریزش موهای ناگهانی یا لکه ای یا ریزش مو شدید وبیش از حد معمول شدید ، با پزشک خود مشورت کنید. ریزش ناگهانی مو می تواند علامت بیماری اساسی پزشکی باشد که نیاز به درمان دارد.

علل

افراد معمولاً روزانه 50 تا 100 مو از دست می دهند. این امر معمولاً قابل توجه نیست زیرا موهای جدید در همان زمان رشد می کنند. کم پشتی و در نهایت طاسی هنگامی اتفاق می افتد که میزان موهای جدید، موهای ریخته شده را جایگزین نمی کند.

ریزش مو معمولاً مربوط به یک یا چند عامل زیر است:

    سابقه خانوادگی (وراثت). شایعترین علت ریزش مو یک زمینه ارثی است که با افزایش سن اتفاق می افتد. به این وضعیت آلوپسی آندروژنی ، طاسی با الگوی مردانه و طاسی با الگوی زنانه گفته می شود. این بیماری معمولاً به تدریج و در الگوهای قابل پیش بینی اتفاق می افتد - خط رویش مو عقب نشینی کرده و لکه های طاس در مردان و نازک شدن مو در کف سر در خانم ها ایجاد می شود.

    تغییرات هورمونی و شرایط پزشکی. انواع شرایط می تواند باعث ریزش مو دائمی یا موقت شود، از جمله تغییرات هورمونی ناشی از بارداری ، زایمان ، یائسگی و مشکلات تیروئید . شرایط پزشکی شامل آلوپسی آره آتا (Al-o-PEE-she-u-ar-eA-tuh) است که مربوط به سیستم ایمنی بدن است و باعث ریزش موی سکه ای می شود، عفونت های پوست سر مانند قارچ پوست سر و اختلال کشیدن مو با نام تریکوتایلومانیا  trichotillomania

    داروها و مکمل ها. ریزش مو می تواند یک عارضه جانبی برخی از داروهای خاص مانند داروهایی باشد که برای سرطان ، آرتریت ، افسردگی ، مشکلات قلبی ، نقرس و فشار خون بالا استفاده می شود.

    پرتودرمانی به سر. ممکن است موها مانند گذشته رشد نکنند.

    یک اتفاق بسیار استرس زا. بسیاری از افراد چند ماه پس از یک شوک جسمی یا عاطفی دچار ریزش عمومی مو می شوند. این نوع ریزش مو موقتی است.

    مدل های مو و درمان ها. مدل دادن های بیش از حد یا مدل موهایی که موهای شما را محکم می کنند یا می کشند می توانند باعث ایجاد نوعی ریزش مو به نام آلوپسی کششی شوند. درمان با روغن های داغ و دائمی موها همچنین می تواند باعث ریزش مو شود. اگر بافت اسکار ایجاد شود، ریزش مو می تواند دائمی باشد.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل می توانند خطر ریزش مو را افزایش دهند ، از جمله:

    سابقه خانوادگی از سمت مادر یا پدرتان

    سن

    کاهش وزن قابل توجه

    برخی شرایط پزشکی مانند دیابت و لوپوس

    استرس

    تغذیه ضعیف

پیشگیری

بیشتر طاسی ها ناشی از عامل ژنتیک (طاسی الگوی مردانه و طاسی زنانه) است. این نوع ریزش مو قابل پیشگیری نیست.

این نکات ممکن است به شما در جلوگیری از انواع قابل پیشگیری از ریزش مو کمک کند:

    با موهای خود ملایم باشید. هنگام استفاده از برس زدن و شستشو از نزم کننده ها استفاده کنید و از کشیدن موها خودداری نمایید ، به خصوص هنگامی که موهای شما مرطوب است. یک شانه دندانه درشت ممکن است به جلوگیری از کشیدن موها کمک کند. از درمان های سخت مانند اتو های داغ ، آیرونینگ های مجعد ساز، درمان روغن های داغ و دائمی خودداری کنید. کشش روی موها ناشی از استفاده از نوارهای لاستیکی و... برای حالت دهی ، محدود کنید.

    در مورد داروها و مکمل های مصرفی که ممکن است باعث ریزش مو شود ، از پزشک خود بپرسید.

    موهای خود را در برابر نور خورشید و منابع دیگر نور ماوراء بنفش محافظت کنید.

    سیگار نکشید. برخی از مطالعات نشان دهنده ارتباط بین استعمال سیگار و طاسی در مردان است.

    اگر تحت شیمی درمانی قرار گرفته اید ، در مورد کلاه های سرمایش دهنده از پزشک خود سوال کنید. این کلاه ها می توانند خطر ریزش مو را در طول شیمی درمانی کاهش دهند.

تشخیص

قبل از تشخیص ، پزشک معالج شما را معاینه بدنی خواهد کرد و از رژیم شما ، روال مراقبت از مو و تاریخچه پزشکی و خانوادگی شما سؤال می کند. شما همچنین ممکن است تست هایی مانند موارد زیر را داشته باشید:

     آزمایش خون. این ممکن است به کشف شرایط پزشکی که می تواند عامل ریزش مو باشد کمک کند.

     آزمون  کشش. پزشک شما به آرامی چندین ده تار مو را می کشد تا ببیند چند تای آنها بیرون می آیند. این به تشخیص مرحله فرایند ریزش مو کمک می کند.

     بیوپسی پوست سر. پزشک شما نمونه ای را از روی پوست سر یا چند تار مو که از پوست سر گرفته شده را جدا می کند تا ریشه مو را در زیر میکروسکوپ معاینه کند. این می تواند به تعیین اینکه آیا عفونت باعث ریزش مو می شود کمک کند.

     میکروسکوپ نوری. پزشک شما برای معاینه موهای بریده شده در پایه آنها از یک ابزار ویژه استفاده می کند. میکروسکوپ به کشف اختلالات احتمالی ساقه مو کمک می کند.

درمان

درمان های موثری برای برخی از انواع ریزش مو وجود دارد. ممکن است بتوانید روند ریزش مو را برعکس کنید ، یا حداقل آن را کند کنید. در برخی شرایط ، مانند ریزش موی سکه ای (آلوپسی آره آتا) ، موها ممکن است طی یک سال بدون درمان دوباره رشد کنند. درمان ریزش مو شامل داروها و جراحی است.

دارو

اگر ریزش مو به دلیل بیماری زمینه ای ایجاد شود ، درمان آن بیماری ضروری خواهد بود. اگر داروی خاصی باعث ریزش مو می شود ، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که چند ماه مصرف آن را قطع کنید.

داروهایی برای درمان طاسی الگوی (ارثی) در دسترس هستند. رایج ترین گزینه ها عبارتند از:

    مینوکسیدیل (روگین Rogaine). مینوکسیدیل بدون نسخه به شکل مایع ، فوم و شامپو تولید می شود. برای تاثیر بهتر ، این محصول را یک بار در روز در خانم ها و دو بار در روز برای آقایان روی پوست سر بمالید. بسیاری از افراد هنگام خیس شدن مو ها، استفاده از فوم را ترجیح می دهند.

    محصولات حاوی مینوکسیدیل به بسیاری از افراد کمک می کند تا رویش دوباره موهای خود یا کاهش سرعت ریزش مو یا هر دو را ببینند. برای جلوگیری از ریزش بیشتر مو و شروع رشد مجدد مو ، حداقل شش ماه درمان نیاز خواهد بود. ممکن است چند ماه دیگر طول بکشد تا مشخص شود که آیا درمان برای شما مفید است یا خیر. اگر این دارو به شما کمک می کند ، برای حفظ اثرات ، باید به طور نامحدود استفاده از آن را ادامه دهید.

    عوارض جانبی احتمالی شامل تحریک پوست سر و رشد ناخواسته مو بر روی پوست مجاور صورت و دست هاست.

    فیناستراید یا فین پشیا یا پروپشیا (Propecia): این یک داروی تجویزی برای آقایان است. شما روزانه آن را به صورت قرص مصرف می کنید. بسیاری از مردانی که از فیناستراید استفاده می کنند ، کاهش ریزش مو را تجربه می کنند و برخی ممکن است رشد موهای جدید را نشان دهند. ممکن است چند ماه طول بکشد تا مشخص شود که آیا این برای شما مفید است. برای حفظ اثرات  باید این دارو باید به صورت نامحدود استفاده شود. ممکن است فیناستراید برای مردان بالای 60 سال کار نکند.

    عوارض جانبی نادر فیناستراید شامل کاهش میل و عملکرد جنسی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات است. زنانی که باردار هستند یا ممکن است باردار شوند ، باید از تماس با قرص های خرد شده یا شکسته شده خودداری کنند.

    سایر داروها.  سایر گزینه های خوراکی شامل اسپیرونولاکتون (آلداکتون) و دوتاستراید خوراکی (Avodart) است.

عمل جراحی کاشت مو

در متداول ترین نوع ریزش موی دائمی ، فقط قسمت بالای سر تحت تأثیر قرار می گیرد. کاشت مو یا جراحی ترمیمی می تواند بیشتر موهایی را که از دست داده اید مجددا در آن ناحیه بکارد.

در طی عمل کاشت مو ، متخصص پوست یا جراح زیبایی موهای شما را از قسمتی از سر که مو دارد خارج کرده و آن را به یک نقطه طاس پیوند می زند. هر تکه مو یک تا چند تارمو دارد (میکروگراف و مینی گرا). گاهی اوقات یک نوار بزرگتر از پوست که شامل چندین دسته مو است ، گرفته می شود. این روش نیازی به بستری ندارد ، اما دردناک است ، بنابراین برای رفع هرگونه ناراحتی یک داروی آرام بخش به شما داده می شود. خطرات احتمالی شامل خونریزی ، کبودی ، تورم و عفونت است. برای به دست آوردن تأثیر مورد نظر شما ممکن است به بیش از یک عمل نیاز داشته باشید. ریزش موی ارثی در نهایت با وجود عمل جراحی پیشرفت خواهد کرد.

روشهای جراحی برای درمان طاسی معمولاً تحت پوشش بیمه نیست.

لیزر درمانی

سازمان غذا و دارو یک دستگاه لیزر کم توان به عنوان درمانی برای ریزش موی ارثی در زنان و مردان را تایید کرده است. چند مطالعه کوچک نشان داده اند که این روش تراکم موها را بهبود می بخشد. برای نشان دادن تأثیرات طولانی مدت مطالعات بیشتری لازم است.

پی آر پی PRP مو

پی آر پی یا پلاسمای غنی از پلاکت از خون خود فرد گرفته می شود و تزریق آن داخل پوست سر موجب خونرسانی بیشتر به ریشه های مو و در نتیجه تحریک ساقه مو برای رویش مجدد و افزایش ضخامت می شود.

مزوتراپی مو

در این روش از تزریق برخی ویتامین ها، املاح معدنی و عصاره های گیاهی قابل تزربق به داخل پوست سر برای تقویت فولیکول های مو استفاده می شود.

سبک زندگی و توصیه های خانگی

شاید بخواهید روشهای مختلف مراقبت از مو را امتحان کنید تا اینکه روشی پیدا کنید تا باعث شود ظاهر بهتری داشته باشید به عنوان مثال ، محصولاتی که موها را پوش می کنند ، رنگ کردن موها و انتخاب مدل مویی که باعث حجم را بیشتر نشان می دهد. از کلاه گیس یا اکستنشن می توانید استفاده کنید ، یا سر خود را تیغ بزنید. برای ایده های خود با یک مدل مو صحبت کنید. از این روشها می توان برای رفع ریزش موی دائمی یا موقت استفاده کرد.

اگر ریزش مو به دلیل شرایط پزشکی باشد ، ممکن است برخی هزینه ها  تحت پوشش بیمه باشد.

آمادگی برای قرار ملاقات شما با پزشک

به احتمال زیاد شما ابتدا نگرانی های خود را به اطلاع پزشک خانواده تان می رسانید. وی ممکن است شما را به پزشک متخصص در معالجه مشکلات پوستی (متخصص پوست) ارجاع دهد.

آنچه شما می توانید انجام دهید

    اطلاعات شخصی کلیدی ، از جمله استرس های اساسی یا تغییرات اخیر زندگی را لیست کنید.

    لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

    سؤالاتی را برای پرسیدن از پزشک خود ذکر کنید.

وقت شما با پزشک محدود است ، بنابراین تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا بیشترین وقت خود را در کنار هم داشته باشید. سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. برای ریزش مو ، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

    چه چیزی باعث ریزش موهای من می شود؟

    آیا علل احتمالی دیگری هم وجود دارد؟

    به چه نوع تست هایی نیاز دارم؟

    آیا ریزش موی من دائمی است یا رشد مجدد خواهد داشت؟ چقدر طول میکشه؟ آیا بعد از رشد دوباره آن ، بافت متفاوتی خواهد داشت؟

    بهترین دوره درمان چگونه است؟

    آیا باید رژیم غذایی یا نحوه مراقبت از مو را تغییر دهم؟

    آیا محدودیتی وجود دارد که باید دنبال کنم؟

    آیا باید یک متخصص را ببینم؟ هزینه من چقدر خواهد بود و آیا بیمه من مراجعه به پزشک متخصص را پوشش می دهد؟

    آیا دارویی جایگزین برای دارویی که برای من تجویز می کنید وجود دارد؟

    آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خودم به خانه ببرم؟

    چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما خواهد پرسید. آماده بودن برای پاسخگویی به آنها ممکن است در وقتتان برای گذر از هر نقطه ای که می خواهید کمتر وقت صرف کنید صرفه جویی کند. پزشک ممکن است این سوالات را بپرسد:

    چه زمانی برای اولین بار تجربه ریزش مو را داشتید؟

    ریزش موی شما مداوم بوده یا گاه به گاه؟

    آیا متوجه رشد ضعیف مو ، شکستگی مو یا ریختن مو شده اید؟

    ریزش موهای شما لکه ای بوده یا به طور کلی؟

    آیا در گذشته مشکل مشابهی داشتید؟

    آیا کسی در خانواده نزدیک شما ریزش مو را تجربه کرده است؟

    به طور مرتب چه داروها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

    اگر به نظر خودتان چه چیزی باعث ریزش موی شما می شود؟

   به نظر خودتان چه چیزی احتمالا ریزش مو را بدتر می کند؟